lorum ipsum
De reis was begonnen, en was gelukkig begonnen met een zachte blauwe hemel en een kalme zee.
Ze volgden haar naar het dek. Alle rook en de huizen waren verdwenen, en het schip was in een grote ruimte van zee zeer fris en helder, hoewel bleek in het vroege licht. Ze hadden Londen op de modder laten zitten. Een zeer dunne lijn van schaduw taps toelopend aan de horizon, nauwelijks dik genoeg om de last van Parijs te verdragen, die niettemin op het rustte. Ze waren vrij van wegen, vrij van de mensheid, en dezelfde opwinding over hun vrijheid liep door hen allemaal.